Tis rustig in blogland maar om weer eens een update te geven hierbij een kort verslag van mijn 8ste Zevenheuvelenloop en 7de Montferlandrun. Beide wedstrijden zijn niet geworden wat ik ervan verwacht had. O 18 november de Zevenheuvelenloop van Nijmegen naar Groesbeek en via een ommetje weer terug. Verkouden en niet geheel in topvorm stonden we om 13:00 uur aan de start op de Groesbeekseweg.
Het was een zenuwachtig gedoe in het startvak en we knalden er dan ook zeer gretig vandoor. Ik liep met Leon en Evert want Jan die ging al in de eerste km te hard. Langzaam liep ook Leon bij ons weg. De eerste 3 km gingen heerlijk en onder de 4:00 min/km/. Na 3 km lekker afdalen en grote passen bij Sionshof en dan...klimmen naar Groesbeek. Daar voelde ik dat ik vandaag heuevelop totaal geen macht had. Toen ik bij 5 km al doorkwam boven de 20 min bedacht ik een strijdplan: ik ga proberen te versnellen t/m 7 km en dan kijken wat het wordt. Dit eerste lukte en ik had weer hoop. Totdat we op de Zevenheuvelenweg gingen klimmen naar 8 km en ik volledig geparkeerd stond. Totaal geen macht en kracht. Hier besloot ik dat ik de Zevenheuvelenloop uit ging lopen op souplesse en ging genieten. Na 7 jaar een PR op de 15 km vandaag dus niet.
Deze foto bij 9,6 km symboliseert mijn onmacht. Maar ja het goede is dat ik het heb ingezien en dat de schuld bij mezelf ligt. Voor de rest dus lekker uitgelopen en na 01:01:09 kwam ik over de finish. Mijn derde tijd op de Zevenheuvelenloop dus niet eens zo gek eigenlijk.
Dan op 2 december naar 's Heerenberg voor mijn 7de Montferlandrun. Deze werd een keer afgelast (2010) dus loopt ie qua frequentie een editie achter bij de Zevenheuvelenloop. Het was lekker weer in het Montferland. Enig nadeel was een koud windje. Er waren weer veel Ciflaten aan de start. De eerste 5 km liep ik met Paul Dekker op en de tussentijd was prima. Dan het zware stuk van 5 t/m 10 km en ook hier merk ik in d elange klim van 5 naar 6 km dat de macht ontbreekt. Toon valt uit en ik loop in op Arne maar Paul moet ik laten gaan. Dan slaat het noodlot toe. Ik krijg last van mijn darmen en moet bij 8,5 km voor 98 seconden naar de kant. Een welkome pauze. Darmen geleegd en weer aan de slag. De tijd lijkt dan allang nergens meer op maar de rest van de loop kan ik lekker genieten en das belangrijk!
Zonder poepen mijn tweede tijd en met poepen mijn derde tijd hier. Niet eens zo gek dus en qua tijd vergelijkbaar met de verschillen die ik andere jaren ook heb met de Zevenheuvelenloop. Officieel 01:03:56. Tevreden kijk ik terug op het jaar. Mooie PR's gelopen en natuurlijk de Jungfraumarathon! Nu lekker doortrainen als het weer niet al te veel roet in het eten gooit deze winter natuulijk.
Sportieve groet,
Corné
Corné Loopt Hard
zaterdag 8 december 2012
zondag 4 november 2012
04-november-2012 : 35ste Maldense Bosloop 5 km
Pas twee keer eerder liep ik de Maldense Bosloop en dit is vast omdat ie zo vlak voor de Zevenheuvelenloop is. Vandaag zondag 4 november 2012 was het de 35ste editie van deze goed georganiseerde loop in de bossen van Heumensoord door TC De Pedaleurs .
Ik ging op het fietsje naar Malden omdat Gisella met Sylvia en de honden aan het lopen was. Het had gevroren en de lucht voelde droog aan ondanks de vele regen van de afgelopen dagen. Ff naar de Veldschuur om mijn nummer op te halen en ik kreeg wel een heel mooi nummer 369!
De 5 en 10 km parcoursen waren dit jaar ook omgevormd zodat het een echte 5 en 10 km zijn en niet net te kort (zie bovenstaand plaatje). Ik ging naar het veld en kwam daar Koen Martens tegen. Zoon Yllian liep de 2 km en werd derde bij de jongens. Lekker ff een stukkie inlopen en oh oh wat lag er een modder op sommige plekken waardoor het glibberen en glijen was op een aantal plekken.
Om 10:45 ur is dan de start. Ik sta lekker vooraan o.a. met Clemens Vollenbergh en we snellen ervandoor. Rechtdoor dwars door de eerste plas en dan een kort stukje fietspad en dan de bossen in. Ik kijk ondertussen ff op mijn klokje en zie een wat tegenvallende 3:50 min/km na de eerste km. Tja...maar als ik dat door kan trekken komt het wel goed denk ik nog. Ik loop in een groepje samen met de eerste vrouw en de ca. 6e man ongeveer en we zien in de verte het kopgroepje lopen. Na 2 km een gemiddelde km tijd van 3:55 min/km dus dat betekent dat de tweede km in 4:00 min/km is gegaan. Ik kan me van 2011 herinneren dat de eerste twee km een stuk sneller gingen en de derde niet zo best dus misschien kan ik hier wat winst behalen.
Ik besluit aan te zetten en ga met Imke van Bunningen een poging onderwerpen het groepje van 4 voor ons in te halen. We komen langzaam dichterbij en zien de strijd voor ons gaande. Er moeten 2 jongens lossen en dat lijken mooie prooien. De derde km gaat in 3:50 min/km en das sneller dan vorig jaar (6 seconden) dus dat geeft me weer wat moed.
We komen nu op het slechte gedeelte van het parcours waar veel bladeren, plassen en modder ligt. Geen spikes dus weinig grip en in de bochten moet ik echt inhouden. Km 4 in 3:52 min/km en ik ga proberen er nog een eindsprint van te maken. Inmiddels heeft er weer iemand me van achter ingehaald maar ik ben niet bij machte de 3 lopers voor me in te halen omdat iedereen aan het versnellen is. De eindsprint is ok maar de uitvoering van de 800 meter ervoor bagger: 4:04 min/km......
Het parcours is nu iets te lang en met 19:48 min/km 5,06 km kom ik over de fnish met een gemiddelde km tijd van 3:55 min/km met een slechte laatste km. Ruim langzamer dan in 2011 maar toen was het parcours 4,91 km. Omgerekend 25 seconden langzamer dan in 2011. Dat scheelt dan weer en is beter voor het zelfvertrouwen voor 18 november zeg maar. In 2008 liep ik hier overigens ook een teleurstellende 10 km dus het is niet nieuw voor me.
Nababbelend met Toon, Eric, Toon en Ton evalueer ik de race en gezien de verschillen in parcours en omstandigheden kan ik nog best tevreden zijn over het een en ander. Ook zwaar getraind deze week met aardig wat lange tempo's gaan we de laatste 2 weken in de voorbereiding op de Zevenheuvelenloop in. Zo'n marathon is voor mijn snelheid ook niet echt goed geweest maar we komen er wel weer. Ben benieuwd wat het gaat worden de 18e november.....
Sportieve groet,
Corné
Ik ging op het fietsje naar Malden omdat Gisella met Sylvia en de honden aan het lopen was. Het had gevroren en de lucht voelde droog aan ondanks de vele regen van de afgelopen dagen. Ff naar de Veldschuur om mijn nummer op te halen en ik kreeg wel een heel mooi nummer 369!
De 5 en 10 km parcoursen waren dit jaar ook omgevormd zodat het een echte 5 en 10 km zijn en niet net te kort (zie bovenstaand plaatje). Ik ging naar het veld en kwam daar Koen Martens tegen. Zoon Yllian liep de 2 km en werd derde bij de jongens. Lekker ff een stukkie inlopen en oh oh wat lag er een modder op sommige plekken waardoor het glibberen en glijen was op een aantal plekken.
Om 10:45 ur is dan de start. Ik sta lekker vooraan o.a. met Clemens Vollenbergh en we snellen ervandoor. Rechtdoor dwars door de eerste plas en dan een kort stukje fietspad en dan de bossen in. Ik kijk ondertussen ff op mijn klokje en zie een wat tegenvallende 3:50 min/km na de eerste km. Tja...maar als ik dat door kan trekken komt het wel goed denk ik nog. Ik loop in een groepje samen met de eerste vrouw en de ca. 6e man ongeveer en we zien in de verte het kopgroepje lopen. Na 2 km een gemiddelde km tijd van 3:55 min/km dus dat betekent dat de tweede km in 4:00 min/km is gegaan. Ik kan me van 2011 herinneren dat de eerste twee km een stuk sneller gingen en de derde niet zo best dus misschien kan ik hier wat winst behalen.
Ik besluit aan te zetten en ga met Imke van Bunningen een poging onderwerpen het groepje van 4 voor ons in te halen. We komen langzaam dichterbij en zien de strijd voor ons gaande. Er moeten 2 jongens lossen en dat lijken mooie prooien. De derde km gaat in 3:50 min/km en das sneller dan vorig jaar (6 seconden) dus dat geeft me weer wat moed.
We komen nu op het slechte gedeelte van het parcours waar veel bladeren, plassen en modder ligt. Geen spikes dus weinig grip en in de bochten moet ik echt inhouden. Km 4 in 3:52 min/km en ik ga proberen er nog een eindsprint van te maken. Inmiddels heeft er weer iemand me van achter ingehaald maar ik ben niet bij machte de 3 lopers voor me in te halen omdat iedereen aan het versnellen is. De eindsprint is ok maar de uitvoering van de 800 meter ervoor bagger: 4:04 min/km......
Het parcours is nu iets te lang en met 19:48 min/km 5,06 km kom ik over de fnish met een gemiddelde km tijd van 3:55 min/km met een slechte laatste km. Ruim langzamer dan in 2011 maar toen was het parcours 4,91 km. Omgerekend 25 seconden langzamer dan in 2011. Dat scheelt dan weer en is beter voor het zelfvertrouwen voor 18 november zeg maar. In 2008 liep ik hier overigens ook een teleurstellende 10 km dus het is niet nieuw voor me.
Nababbelend met Toon, Eric, Toon en Ton evalueer ik de race en gezien de verschillen in parcours en omstandigheden kan ik nog best tevreden zijn over het een en ander. Ook zwaar getraind deze week met aardig wat lange tempo's gaan we de laatste 2 weken in de voorbereiding op de Zevenheuvelenloop in. Zo'n marathon is voor mijn snelheid ook niet echt goed geweest maar we komen er wel weer. Ben benieuwd wat het gaat worden de 18e november.....
Sportieve groet,
Corné
zaterdag 27 oktober 2012
21-oktober-2012 : Molenhoeks Makkie, Molenhoek 10 km
Afgelopen zondag was de derde editie van het Molenhoeks Makkie in het nabijgelegen Molenhoek. Aangezien deze "cross" een goede voorbereiding is op de Zevenheuvelenloop moet je hier bij zijn. Het was alweer vroeg druk in de Molenhoek en nadat de kids hadden gelopen en de 5 km lopers waren vertrokken mochten we aan de slag voor onze 10 km.
Het bosgebied bij de Heumense Schans is natuurlijk bekend terrein, de loop zit nog in het hoofd van vorig jaar, dus is bekend waar winst en verlies te behalen zijn. De eerste 2 km gaan flink harder dan in 2011 en ik heb er een goed gevoel over vandaag. Dan begint de lange klim inclusief een trapje en deze loopt eigenlijk wel lekker. Ik heb alweer een aantal lopers ingehaald en dat gaat eigenlijk zo verder gedurende het verloop van de wedstrijd. Na bijna 5 km dan de beklimming van het losse, mulle zandpad op de Heumense Schans en ik passeer he 5 km punt in 21:48 minuten en das bijna een minuut sneller dan in 2011. Naast een moeilijk gezicht opzetten kon ik hier ook nog wel een beetje lachen:
Ik besluit in de km die volgt te consolideren en ff op adem te komen en loop met een loper mee die ik inhaal op dit stuk. Door de pittige training die ik gister nog liep van 10 km in een behoorlijk tempo heb ik deze km wel nodig ook. Ik zie op mijn klokje dat mijn gemiddelde km tijd hier een seconde oploopt terwijl ik weet dat ik hier moet gaan versnellen. Hm...verstandig om ff op adem te komen maar niet goed voor mijn tijd. Bij 6 km zet ik weer aan. Op het open veld aldaar passeren we weer een van de saxofoonspelers en hetzelfde droeve liedje als in 2011 wordt hier gespeeld. Toch jammer maar leuk geprobeerd! Aangekomen op de Biesseltsebaan ga ik dan flink versnellen en loop van loper naar loper. Dan de geul in onderaan bij het Jachtslot en door de vele regenval is het hier lastig lopen.
Ik kom er goed doorheen en dan het laatste klimmetje. Ik zie Jan Poelen ineens in de verte en gezien zijn beoogde eindtijd weet ik dat het met mij goed gaat. Boven aangekomen gaan we dan beginnen aan de laatste 1500 meter welke vrijwel in zijn geheel heuvelaf gaan. Lekker laten rollen dus en knallen maar. Het bruggetje over en linksaf weer de Molenhoek in. De jongens van Team 7Heuvelen moedigen me aan en dan rechtsaf de finishstraat in. Het staat hier rijendik en ik knal er nog een laatste eindsprint uit. In 42:46 minuten (4:17 min/km) kom ik over de finish en ben zo'n 24 seconden sneller als mijn eerste MoMa in 2011. Het tweede stuk van deze wedstrijd heb ik wel moeten inleveren op het tweede stuk in 2011 qua tijd.
Ik ben tevreden gezien mijn training van gister en de naweeën van de marathon. Niet iedereen is tevreden over zijn of haar eindtijd maar het is wel een gezellige boel na de finish. Snel loop ik naar mijn fiets die weer bij Charlotte staat om een warme trui aan te trekken. Gisella komt inmiddels ook over de finish en heeft flink afgezien. Ze is een minuutje langzamer als in 2011 maar heeft wel veel minder getraind. We fietsen lekker terug naar Groesbeek en maken ons op voor een midweekje Texel. Heerlijk was dat en daar heb ik ook nog 2 trainingsrondjes gelopen naast het vele wandelen en fietsen. Wat een lekkere sfeer hangt er toch op de waddeneilanden. Daar moeten we dan ook maar eens gaan kamperen in 2013!
Nu op naar de Maldense Bosloop en de Zevenheuvelenloop uiteraard. Ben benieuwd wat dat gaat worden dit jaar. Verslagen zullen volgen!
Sportieve groet,
Corné
Het bosgebied bij de Heumense Schans is natuurlijk bekend terrein, de loop zit nog in het hoofd van vorig jaar, dus is bekend waar winst en verlies te behalen zijn. De eerste 2 km gaan flink harder dan in 2011 en ik heb er een goed gevoel over vandaag. Dan begint de lange klim inclusief een trapje en deze loopt eigenlijk wel lekker. Ik heb alweer een aantal lopers ingehaald en dat gaat eigenlijk zo verder gedurende het verloop van de wedstrijd. Na bijna 5 km dan de beklimming van het losse, mulle zandpad op de Heumense Schans en ik passeer he 5 km punt in 21:48 minuten en das bijna een minuut sneller dan in 2011. Naast een moeilijk gezicht opzetten kon ik hier ook nog wel een beetje lachen:
Ik besluit in de km die volgt te consolideren en ff op adem te komen en loop met een loper mee die ik inhaal op dit stuk. Door de pittige training die ik gister nog liep van 10 km in een behoorlijk tempo heb ik deze km wel nodig ook. Ik zie op mijn klokje dat mijn gemiddelde km tijd hier een seconde oploopt terwijl ik weet dat ik hier moet gaan versnellen. Hm...verstandig om ff op adem te komen maar niet goed voor mijn tijd. Bij 6 km zet ik weer aan. Op het open veld aldaar passeren we weer een van de saxofoonspelers en hetzelfde droeve liedje als in 2011 wordt hier gespeeld. Toch jammer maar leuk geprobeerd! Aangekomen op de Biesseltsebaan ga ik dan flink versnellen en loop van loper naar loper. Dan de geul in onderaan bij het Jachtslot en door de vele regenval is het hier lastig lopen.
Ik kom er goed doorheen en dan het laatste klimmetje. Ik zie Jan Poelen ineens in de verte en gezien zijn beoogde eindtijd weet ik dat het met mij goed gaat. Boven aangekomen gaan we dan beginnen aan de laatste 1500 meter welke vrijwel in zijn geheel heuvelaf gaan. Lekker laten rollen dus en knallen maar. Het bruggetje over en linksaf weer de Molenhoek in. De jongens van Team 7Heuvelen moedigen me aan en dan rechtsaf de finishstraat in. Het staat hier rijendik en ik knal er nog een laatste eindsprint uit. In 42:46 minuten (4:17 min/km) kom ik over de finish en ben zo'n 24 seconden sneller als mijn eerste MoMa in 2011. Het tweede stuk van deze wedstrijd heb ik wel moeten inleveren op het tweede stuk in 2011 qua tijd.
Ik ben tevreden gezien mijn training van gister en de naweeën van de marathon. Niet iedereen is tevreden over zijn of haar eindtijd maar het is wel een gezellige boel na de finish. Snel loop ik naar mijn fiets die weer bij Charlotte staat om een warme trui aan te trekken. Gisella komt inmiddels ook over de finish en heeft flink afgezien. Ze is een minuutje langzamer als in 2011 maar heeft wel veel minder getraind. We fietsen lekker terug naar Groesbeek en maken ons op voor een midweekje Texel. Heerlijk was dat en daar heb ik ook nog 2 trainingsrondjes gelopen naast het vele wandelen en fietsen. Wat een lekkere sfeer hangt er toch op de waddeneilanden. Daar moeten we dan ook maar eens gaan kamperen in 2013!
Nu op naar de Maldense Bosloop en de Zevenheuvelenloop uiteraard. Ben benieuwd wat dat gaat worden dit jaar. Verslagen zullen volgen!
Sportieve groet,
Corné
zondag 7 oktober 2012
06-10-2012 : Herftsloop Dodewaard, 5 km
Van Interlaken naar Dodewaard das natuurlijk een enorme overgang. Maar om te kijken hoe de snelheid ervoor staat moeten natuurlijk eerst weer even wat wedstrijdjes gelopen worden. Zaterdagmiddag lekker met zonneschijn naar Dodewaard gereden. Het had ongeveer de hele ochtend geregend dus dat was een hele opluchting.
Aangekomen bij de Dijkrunners stond het gehele middenterrein (normaal start en finish) vol met tenten van een of andere boerenbeurs. Deze was dus niet beschikbaar voor de loop. De organisatie had een nieuw rondje uitgezet wat ook geen keerpunt zou hebben maar een echt rondje was. Sneller dus wellicht voor iedereen.
Ik ging inlopen en raakte een beetje verdwaald in het achterland. Na zo'n 4 km was ik weer terug bij de baan en kon mooi de start van de 10 km meemaken. Om 16:25 uur dan mijn 5 km wedstrijd. We starten op het parkeerterrein tussen de auto's op het grint. Dan rechtsaf de Bonegraafseweg op. Waar we normaal er al 2 km op hebben zitten en rechtsaf slaan zitten we nu nog in de eerste km en gaan linksaf de Paardendreef op die we helemaal uit zullen lopen. De eerste km gaat in 3:47 minuten en ik loop inmiddels in een groepje van 4 man op de 7e plaats. Er komt iemand van achter voorbij maar ik haal ook weer iemand in. We lijken dichter op de koplopers in te lopen maar dit blijkt achteraf een illusie. Dan rechtsaf de Kalkestraat in en we hebben de eerste achterblijfsters van de 10 km ingehaald. De 2e km gaat al wat trager in 3:53 minuten. We hebben iemand eraf gelopen en ik loop op plaats 6 als we rechtsaf gaan de Langeakkertraat in.
Het parcours is echt veel leuker en we lopen lekker beschut en merken nog maar weinig van de wind die we in de eerste km pal van voren hadden. De koplopers zijn echt bijna uit zicht en ik zie op mijn klokje dat we wat stilvallen en besluit bij 2,5 km dat ik maar moet proberen wat aan te zetten. Inmiddels nog met zijn 2-en over lopen we best lekker de derde km in 3:57 minuten. Mijn schema is dus niet echt vlak te noemen maar ja we zitten pas 5 weken na de marathon en ik ben net 2 weken weer in training. We zijn weer terug op de Paardendreef en beginnen via de Bonegraafseweg weer aan de terugweg. Km 4 in 4:02 minuten. Das echt te langzaam!
We komen aan op de baan en we moeten nog een rondje van 500 meter. Ik heb al een paar keer achterom gekeken en het gat met de loper achter mij is niet erg groot. Ik besluit aan te zetten om te kijken of ik vandaag 4e kan worden. Dat lukt door een fikse eindsprint en een laatste km in 3:49 minuten. Ik heb niet echt constant gelopen, oplopend schema, maar ben tevreden met mijn eindtijd van 19:16 minuten en een 4e plek ver achter de top 3 overigens!
Hierbij de uitslag:
Het was weer een sportief seizoen bij de Dijkrunners. 3 vd 4 lopen meegedaan en ga in 2012 zeker weer terug en ga dan ook eens wat meer 10 km loopjes doen. Dat parcours wil ik ook wel eens zien na meer dan 10 maal de 5 km te hebben gelopen. Maar ja nu met een nieuw parcours en snellere benen moet er wel weer een snellere tijd inzitten!
Sportieve groet,
Corné
Aangekomen bij de Dijkrunners stond het gehele middenterrein (normaal start en finish) vol met tenten van een of andere boerenbeurs. Deze was dus niet beschikbaar voor de loop. De organisatie had een nieuw rondje uitgezet wat ook geen keerpunt zou hebben maar een echt rondje was. Sneller dus wellicht voor iedereen.
Ik ging inlopen en raakte een beetje verdwaald in het achterland. Na zo'n 4 km was ik weer terug bij de baan en kon mooi de start van de 10 km meemaken. Om 16:25 uur dan mijn 5 km wedstrijd. We starten op het parkeerterrein tussen de auto's op het grint. Dan rechtsaf de Bonegraafseweg op. Waar we normaal er al 2 km op hebben zitten en rechtsaf slaan zitten we nu nog in de eerste km en gaan linksaf de Paardendreef op die we helemaal uit zullen lopen. De eerste km gaat in 3:47 minuten en ik loop inmiddels in een groepje van 4 man op de 7e plaats. Er komt iemand van achter voorbij maar ik haal ook weer iemand in. We lijken dichter op de koplopers in te lopen maar dit blijkt achteraf een illusie. Dan rechtsaf de Kalkestraat in en we hebben de eerste achterblijfsters van de 10 km ingehaald. De 2e km gaat al wat trager in 3:53 minuten. We hebben iemand eraf gelopen en ik loop op plaats 6 als we rechtsaf gaan de Langeakkertraat in.
Het parcours is echt veel leuker en we lopen lekker beschut en merken nog maar weinig van de wind die we in de eerste km pal van voren hadden. De koplopers zijn echt bijna uit zicht en ik zie op mijn klokje dat we wat stilvallen en besluit bij 2,5 km dat ik maar moet proberen wat aan te zetten. Inmiddels nog met zijn 2-en over lopen we best lekker de derde km in 3:57 minuten. Mijn schema is dus niet echt vlak te noemen maar ja we zitten pas 5 weken na de marathon en ik ben net 2 weken weer in training. We zijn weer terug op de Paardendreef en beginnen via de Bonegraafseweg weer aan de terugweg. Km 4 in 4:02 minuten. Das echt te langzaam!
We komen aan op de baan en we moeten nog een rondje van 500 meter. Ik heb al een paar keer achterom gekeken en het gat met de loper achter mij is niet erg groot. Ik besluit aan te zetten om te kijken of ik vandaag 4e kan worden. Dat lukt door een fikse eindsprint en een laatste km in 3:49 minuten. Ik heb niet echt constant gelopen, oplopend schema, maar ben tevreden met mijn eindtijd van 19:16 minuten en een 4e plek ver achter de top 3 overigens!
Hierbij de uitslag:
M 5KM, 5 KM | |||||
Plts | Naam | Woonplaats | Tijd | ||
1 | Peter Engelberts | Opheusden | 18:03 | ||
2 | Jurrian Kooiman | Arnhem | 18:26 | ||
3 | Tonnie Scheurwater | Ophemert | 18:39 | ||
4 | Corne van Helteren | Groesbeek | 19:16 | ||
5 | Henk van de Meijde | Randwijk | 19:20 | ||
6 | Ernst van Raaij | Nijmegen | 19:22 | ||
7 | Erik de Bruin | Geldermalsen | 19:27 | ||
8 | Gerk van der Have | Geldermalsen | 19:47 | ||
9 | Adrie Akkerman | Bemmel | 19:49 | ||
10 | Mike Haalboom | Veenendaal | 19:51 |
Het was weer een sportief seizoen bij de Dijkrunners. 3 vd 4 lopen meegedaan en ga in 2012 zeker weer terug en ga dan ook eens wat meer 10 km loopjes doen. Dat parcours wil ik ook wel eens zien na meer dan 10 maal de 5 km te hebben gelopen. Maar ja nu met een nieuw parcours en snellere benen moet er wel weer een snellere tijd inzitten!
Sportieve groet,
Corné
zondag 30 september 2012
09-09-2012: 20ste Jungfrau Marathon - Interlaken (Zwitserland)
In mijn jaaroverzicht schreef ik het al: in 2012 word ik 40 jaar en ga ik de Jungfrau Marathon lopen gewoon omdat het me machtig mooi lijkt. Nou ik kan je vertellen het was zeker meer dan de moeite waard. Dit jaar tevens een jubileumseditie waardoor er op 2 dagen per dag 4000 lopers de bergen opgelaten worden.
Zo gezegd zo gedaan. Na een zomer van reorganisatie op het werk, training, km's maken en heuveltjes trainen op de N70 route reizen we op 1 september af naar Interlaken. Weekje in de stemming komen en wennen aan de hoogte en natuurlijk tevens het begin van onze zomervakantie. We kwamen in Interlaken aan met regen helaas maar toen de vouwwagen eenmaal stond werd het droog en is het in ieder geval in de 10 dagen dat we in Interlaken stonden droog gebleven. Gelukkig maar. 1 september 2012 lag er dus gewoon sneeuw op de finishplek!
Om toch nog aan de echte bergen te wennen en extra duurtraining te ondernemen hebben we de week in aanloop naar de Jungfrau marathon nog fantastische wandelingen gemaakt naar Beatenberg, Grindelwald-First, Triftbrucke en vanaf de Schilthorn kabelbaan van Murren naar Stechelberg gelopen. Fantastisch gewoon. Wat is dit toch een geweldige omgeving om te zijn en om te wandelen laat staan hardlopen. Op woensdag deed ik een kort hardlooprondje van 30 minuten en de beentjes voelden goed dus daar liet ik het maar bij totdat de marathon daadwerkelijk zou starten.
De laatste wandeling maakten we naar de Triftbrucke. 90 minuten stond in een folder. Dus wij denken 90 minuten wandelen, terug naar Interlaken en dan de marathonbeurs bezoeken. Helaas, 90 minuten heen ..... en weer 90 minuten terug. Tja....dan ben je dus pas eind van de middag weer terug in Interlaken. We besloten dus lekker te gaan eten, zaterdag de start van de wedstrijd vrouwen + trimmers 50+ te kijken en dan naar de marathonbeurs te gaan. Zogezegd .... zogedaan! Zaterdagochtend ff de versnelling erin 's morgens op de camping, auto onder de COOP parkeren en hup naar het 2,5 km punt. Na enkele minuten de eerste lopers en een heel peloton erachteraan. Mooi om te zien en het valt op dat al flink gezweet wordt in een toch nog fris maar heel zonnig Interlaken. Een aantal lopers houdt het na de ronde in Interlaken van ca. 3,5 km voor gezien. Dat zou zondag ook gebeuren.
Daarna naar de marathonbeurs. Stelt overigens niet zoveel voor maar het is wel leuk. Vooral de beelden op grote posters van de voorgaande jaren spreken tot de verbeelding. Gezien het zweten van vele lopers, de felle zon die we tijdens onze wandelingen ook mochten ervaren besluit ik een petje te kopen. Ik loop nooit met pet maar het zal wel goed voor me zijn denk ik dan en een hoop ongemak mogelijk voorkomen. We willen dan de Harder Kulm in Interlaken op maar we moeten 45 minuten wachten in de zon, met de hond omdat de kar net volzit en omhooggaat. Lekker boodschapjes gedaan en naar de camping om te relaxen.
Op de camping inmiddels ook hardlopers. We hebben een bandje van Mizuno gekregen met daarop een te lopen schema met je beoogde eindtijd. Ik heb een schema voor 04:59:59 maar als ik dat vergelijk met de gids van de organisatie start dit schema wel erg traag en kun je dus minder tijd verliezen in de bergen. Ik besluit het schema de organisatie te kiezen maar doe het bandje wel om. Je weet nooit waar het goed voor is. Na een lekkere pasta maaltijd begint het grote aftellen naar de zondagochtend.
Dan zondag 09 september 2012. Zo'n uurtje van te voren gaan we van de camping naar Interlaken. Spannend of we goed kunnen parkeren maar de garage onder de COOP is open en dus geen centje pijn. De hele dag parkeren voor 6 CHF. Hier is nog geen teken van een naderende marathon maar gelukkig is dat bij de start wel anders.
Nog even naar de marathon expo voor een snelle plas. Ik neem afsheid van Nanouk en Gisella. Vanwege de drukte gaan zij snel naar boven richting Kleine Scheidegg vanwege de drukte in de treinen. Hier werden we door Nederlanders op de camping voor gewaarschuwd die dat op zaterdag mochten ervaren.
In het startvak kom ik Nederlanders van de camping tegen en samen leven we naar het startschot toe. Nogmaals plassen, laatste slok drinken en dan het Zwitsers volkslied. Een mooi moment en het is dan eindelijk 9 uur geworden. Stralend zonnig weer, nog koel en geen wind. Ideaal loopweer dus. Dan het startschot en een groot gejuich klinkt uit de 4000 loperskelen. Het is druk starten en het verlies wat je hier oploopt in tijd moet voor lief worden genomen. We beginnen met een km of 4 door Interlaken waarbij we na 3,5 km ongeveer de start weer passeren. Veel Nederlanders en met velen wordt een babbeltje gemaakt. Ik word succes gewenst door lopers die hier al eerder liepen en ik niet.....Na 5 km komen we door Bonigen aan de Brienzer See. Er staan hier mensen buiten met koebellen van groot tot klein en er wordt flink gebeld. Wat een herrie maken die dingen!Ik loop net iets sneller dan mijn beoogde schema en het gaat heerlijk. Eerste verzorgingspost en de sportdrank van de organisatie maar eens uitproberen. Die is niet zo lekker en ik spoel deze weg met water. Nu breekt het minst mooie stukje van het parcours aan waarbij we ook een stuk industrieterrein overmoeten. We krijgen wel een lekker stukkie schaduw en die is best welkom. Mijn petje is geen overbodige luxe. Gisella is inmiddels boven en gaat lekker aan de picknick met Nanouk:
We komen aan in Wilderswil. Hier ga je normaal heen voor de trein naar Scheinigge Platte maar nu mag ik er hardlopen. Hier is het 10 km punt en mijn gemiddelde km-tijd ligt op 4:53 min/km. Hier zoals de gehele weg fantastische verzorging met drank en energierepen. Ik neem er een en peuzel hem voor de helft op. Ik loop inmiddels met een Nederlandse man die hier al vaker heeft gelopen en we lopen hetzelfde tempo en lopen lekker samen op. De eerste serieuze klimt ligt voor ons. Lijkt een beetje op km 10-11 van de Zevenheuvelenloop maar dan wel nog een graadje steiler. Dan lekker afdalen naar Zweilutschinen. Klein dorpje, veel mensen op straat, veel vlaggen en veel herrie. We lopen nu op een wandelpad vol met stenen en grind enhet asfalt ligt voorlopig achter ons. Het is nu heerlijk dalen en we komen gelijk te lopen met de rivier de Weisse Lutschine. Deze stroomt vanuit de bergen naar de Brienzer see. Een hoop herrie maakt ie wel, maar een waterval onderweg maakt het wel de moeite waard. We worden ingehaald door treinen met supporters en worden hartstochtelijk aangemoedigd. Ik loop nog steeds iets sneller als 5:00 min/km en geniet met volle teugen.
We komen inmiddels aan in Lauterbrunnen. Het is een drukte van jewelste met supporters die hopen hun vriend(in) oid te zien. Hier gaat straks het grote bergavontuur beginnen. Ik zie de Duitse vrouw met haar kinderen van de camping. Haar man Dirk loopt ook mee (zie verderop). Ineens mijn naam en het zijn onze Engelse overburen van de camping. Zij zijn langer gebleven vanwege de marathon en staan speciaal voor mij in Lauterbrunnen. Halverwege loop ik 01:43:22. Mooi op schema en over dit stuk ben ik dan ook meer dan tevree. De verzorging hier is ook perfect want gelletjes zijn nu ook verkrijgbaar bij de verzorgingspost. We lopen verder het dal in tussen Lauterbrunnen en Stechelberg om na Camping Jungfrau linksaf te gaan. Langs de helikopterplaats en dan weer Lauterbrunnen in.
Dan na 26 km begint het grote klimmen en na enkele dribbelpasjes omhoog besluit ik dan ook meteen te gaan wandelen. Stonden de km bordjes eerst iedere km zoals de naam zegt nu staan ze om de 250 meter.....Boven op de berg is het dan nog rustig......
We zigzaggen langzaam omhoog richting Wengen. Een enkeling komt dribbelend voorbij maar al met al wandelt vrijwel iedereen. Ik zie voor me een loper met een finisher T-shirt van de Zermatt marathon. Hmm...als dit goed bevalt dan misschien iets voor 2013 denk ik bij mezelf. De lopers die om me heen lopen zie ik de komende km's ook nog allemaal omdat we hetzelfde tempo lopen en er niet veel lopers uit de achterhoede naar komen. We zijn klaar met het zigzaggen en hier kunnen we weer hardlopen. Tot een verzorgingspost waar ik even halt houd en een goede hoeveelheid energie en vocht pak. In de bocht is zelfs een massagepost waar veel lopers zitten om behandeld te worden.
Dan het signaal dat we welkom worden geheten in Wengen. In de berm staat een man met een Bern vlag te zwaaien en zegt je hoeveelste loper je bent en ik zit ergens achter in de 900. We komen de hoofdstraat van Wengen binnen. De supporters staan hier rijendik en het is hier dan echt een kippenvelmoment. Even wat draaien en keren en dan hup de bergen in op naar Kleine Scheidegg. Nog 10 km en de medailles hangen op ons te wachten.
Hier is het grote wandelen dan ook begonnen. Je weet precies war je bent want iedere 250 meter staat een km bordje. Het gaat best lekker en ik kan dan ook goed doorstappen. Bij ca. 33 km komt de Nederlandse man van eerder me inhalen. Hij loopt nog prima maar vertelde me dan ook dat ie al meer ervaring in de bergen heeft. Ik raak aan de praat met een Nederlandse man uit Beilen. Hij was hier ook al eens eerder en liep toen ook veel harder. Zijn conditie was toen beter. Bij de verzorgingspost houd ik even halt en neem een lekkere beker cola. Op mijn gemakkie drink ik deze leeg en geniet van het machtige natuurschoon om me heen. Daar gaan we weer. Bij de volgende post laten veel lopers zich inspuiten en masseren. Dan zigzaggen we naar boven en winnen flink wat hoogte maar plots moeten we weer naar beneden. Ik verwacht dat ik hier ergens bij Wixialp was na 38,3 km en 04:08 uur lopen. Daar staat een skilift met een verzorgingspost. De vrijwilligers (3700 in totaal) zijn hier ook maar mooi te voet geraakt met alle materialen verwacht ik zo. Een diepe buiging voor ze.
Dan begint hier ongeveer de beruchte Morane. Een geitenpad wat je als trailpad kan zien. Ik loop hier achter een Italiaan en die loopt maar te klagen hoe zwaar het is. Het is hier dan ook echt zwaar. We zitten op 2100 meter hoogte en hebben er 40 km opzitten. Ik kan me niet zo goed meer orienteren en denk bij mezelf waar ligt dat Kleine Scheidegg nu.....Dan de hoek om en daar...boven me....een lint van lopers en ze gaan allemaal nog 100 meter hoger richting 2200 meter hoogte. Nee, denk ik bij mezelf maar ik moet er toch aan geloven. Ineens Dirk van de camping (zie eerder) die me inhaalt en hij heeft ook al flink geleden zie ik wel maar zo zal ik er ook wel uitzien. Boven worden we door bijna 10 mensen van de organisatie over het klif geholpen zodat je veilig de bergkam passeert. Daar het 41 km teken en ik schiet helemaal vol. Zie dat ik hier nog 7 minuten heb voor 1200 meter om binnen de 5 uurs grens te blijven en ik ga het halen.
Dan ineens hoor ik Gisella die me aanmoedigt. Ik zie haar niet maar zwaai wel. Zij is weer heel blij dat ze me ziet en ik ook moet ik zeggen. Ik loop de longen uit mijn lijf om de 5 uurs grens te halen maar geniet ook van het laatste stuk.
Dan nog 1 km en het laatste stukkie afdaling breekt aan op naar de ZIEL!! In 4:58:18 kom ik over de finish en ben echt KEIBLIJ. Dirk is er ook en we feliciteren elkaar meteen natuurlijk. Wat een euforie en overwinning.
We krijgen een jubileumsbidon met sportdrank en een medaille. Voor het alcoholvrije bier vind ik de rij te lang. Dan Gisella en Nanouk zoeken en eindelijk zie ik ze weer. Ik vraag aan Gies waar ik mijn rugzak moet halen want ik ben te moe om nog na te denken. Iemand van de organisatie haalt aldaar je chip van je startnummer en in ruil voor de chip krijg je een mooie Jungfrau Marathon rugzak. Echt een heel mooi aandenken.
Zo het grote Jungfrau marathon avontuur zit erop en het was geweldig. Boven op Kleine Scheidegg konden we nog lekker warm douchen en ging ik voor een massage. Vlak voor de massage werd ik misselijk van de geur van de balsam die ze gebruikten. Snel naar een restaurantje en eten. Lekker groente soepje en een cola genomen en gekletst met Zwitserse lopers en bijgekletst met Gies. Zij is echt heel trots op me. Ik bel ook mijn moeder om te vertellen dat alles goed met me is. Het is een druktste van jewelste bij de treinen en zo kunnen we met Nanouk niet terug naar Interlaken. We nemen nog lekker een zakkie chips, cola en pasta. Van dit soort eten en snoep kun je lekker herstellen.
Sommige mensen willen perse met de trein mee en proppen zich naar binnen. Rond 17:00 uur wordt het wat rustiger en kunnen we met een extra trein mee. Ik vind het allemaal best en ben nu toch wel moe. 1 1/2 uur later zijn we terug op de camping en onze Engelse overburen komen me felicteren en de eerste tijd gaat het alleen maar over het avontuur. Goed dat ik al gegeten en gedouched heb.
Ik kan jullie verzekeren dat dit onvergetelijk is en...naar meer smaakt dus wellicht ga ik in 2013 wel weer iets moois doen: Zermatt...La Roche en Ardenne... We zullen zien!
Sportieve groet en laat dit verhaal een inspiratie voor je zijn!
Corné
Om toch nog aan de echte bergen te wennen en extra duurtraining te ondernemen hebben we de week in aanloop naar de Jungfrau marathon nog fantastische wandelingen gemaakt naar Beatenberg, Grindelwald-First, Triftbrucke en vanaf de Schilthorn kabelbaan van Murren naar Stechelberg gelopen. Fantastisch gewoon. Wat is dit toch een geweldige omgeving om te zijn en om te wandelen laat staan hardlopen. Op woensdag deed ik een kort hardlooprondje van 30 minuten en de beentjes voelden goed dus daar liet ik het maar bij totdat de marathon daadwerkelijk zou starten.
De laatste wandeling maakten we naar de Triftbrucke. 90 minuten stond in een folder. Dus wij denken 90 minuten wandelen, terug naar Interlaken en dan de marathonbeurs bezoeken. Helaas, 90 minuten heen ..... en weer 90 minuten terug. Tja....dan ben je dus pas eind van de middag weer terug in Interlaken. We besloten dus lekker te gaan eten, zaterdag de start van de wedstrijd vrouwen + trimmers 50+ te kijken en dan naar de marathonbeurs te gaan. Zogezegd .... zogedaan! Zaterdagochtend ff de versnelling erin 's morgens op de camping, auto onder de COOP parkeren en hup naar het 2,5 km punt. Na enkele minuten de eerste lopers en een heel peloton erachteraan. Mooi om te zien en het valt op dat al flink gezweet wordt in een toch nog fris maar heel zonnig Interlaken. Een aantal lopers houdt het na de ronde in Interlaken van ca. 3,5 km voor gezien. Dat zou zondag ook gebeuren.
Daarna naar de marathonbeurs. Stelt overigens niet zoveel voor maar het is wel leuk. Vooral de beelden op grote posters van de voorgaande jaren spreken tot de verbeelding. Gezien het zweten van vele lopers, de felle zon die we tijdens onze wandelingen ook mochten ervaren besluit ik een petje te kopen. Ik loop nooit met pet maar het zal wel goed voor me zijn denk ik dan en een hoop ongemak mogelijk voorkomen. We willen dan de Harder Kulm in Interlaken op maar we moeten 45 minuten wachten in de zon, met de hond omdat de kar net volzit en omhooggaat. Lekker boodschapjes gedaan en naar de camping om te relaxen.
Op de camping inmiddels ook hardlopers. We hebben een bandje van Mizuno gekregen met daarop een te lopen schema met je beoogde eindtijd. Ik heb een schema voor 04:59:59 maar als ik dat vergelijk met de gids van de organisatie start dit schema wel erg traag en kun je dus minder tijd verliezen in de bergen. Ik besluit het schema de organisatie te kiezen maar doe het bandje wel om. Je weet nooit waar het goed voor is. Na een lekkere pasta maaltijd begint het grote aftellen naar de zondagochtend.
Dan zondag 09 september 2012. Zo'n uurtje van te voren gaan we van de camping naar Interlaken. Spannend of we goed kunnen parkeren maar de garage onder de COOP is open en dus geen centje pijn. De hele dag parkeren voor 6 CHF. Hier is nog geen teken van een naderende marathon maar gelukkig is dat bij de start wel anders.
Nog even naar de marathon expo voor een snelle plas. Ik neem afsheid van Nanouk en Gisella. Vanwege de drukte gaan zij snel naar boven richting Kleine Scheidegg vanwege de drukte in de treinen. Hier werden we door Nederlanders op de camping voor gewaarschuwd die dat op zaterdag mochten ervaren.
In het startvak kom ik Nederlanders van de camping tegen en samen leven we naar het startschot toe. Nogmaals plassen, laatste slok drinken en dan het Zwitsers volkslied. Een mooi moment en het is dan eindelijk 9 uur geworden. Stralend zonnig weer, nog koel en geen wind. Ideaal loopweer dus. Dan het startschot en een groot gejuich klinkt uit de 4000 loperskelen. Het is druk starten en het verlies wat je hier oploopt in tijd moet voor lief worden genomen. We beginnen met een km of 4 door Interlaken waarbij we na 3,5 km ongeveer de start weer passeren. Veel Nederlanders en met velen wordt een babbeltje gemaakt. Ik word succes gewenst door lopers die hier al eerder liepen en ik niet.....Na 5 km komen we door Bonigen aan de Brienzer See. Er staan hier mensen buiten met koebellen van groot tot klein en er wordt flink gebeld. Wat een herrie maken die dingen!Ik loop net iets sneller dan mijn beoogde schema en het gaat heerlijk. Eerste verzorgingspost en de sportdrank van de organisatie maar eens uitproberen. Die is niet zo lekker en ik spoel deze weg met water. Nu breekt het minst mooie stukje van het parcours aan waarbij we ook een stuk industrieterrein overmoeten. We krijgen wel een lekker stukkie schaduw en die is best welkom. Mijn petje is geen overbodige luxe. Gisella is inmiddels boven en gaat lekker aan de picknick met Nanouk:
We komen aan in Wilderswil. Hier ga je normaal heen voor de trein naar Scheinigge Platte maar nu mag ik er hardlopen. Hier is het 10 km punt en mijn gemiddelde km-tijd ligt op 4:53 min/km. Hier zoals de gehele weg fantastische verzorging met drank en energierepen. Ik neem er een en peuzel hem voor de helft op. Ik loop inmiddels met een Nederlandse man die hier al vaker heeft gelopen en we lopen hetzelfde tempo en lopen lekker samen op. De eerste serieuze klimt ligt voor ons. Lijkt een beetje op km 10-11 van de Zevenheuvelenloop maar dan wel nog een graadje steiler. Dan lekker afdalen naar Zweilutschinen. Klein dorpje, veel mensen op straat, veel vlaggen en veel herrie. We lopen nu op een wandelpad vol met stenen en grind enhet asfalt ligt voorlopig achter ons. Het is nu heerlijk dalen en we komen gelijk te lopen met de rivier de Weisse Lutschine. Deze stroomt vanuit de bergen naar de Brienzer see. Een hoop herrie maakt ie wel, maar een waterval onderweg maakt het wel de moeite waard. We worden ingehaald door treinen met supporters en worden hartstochtelijk aangemoedigd. Ik loop nog steeds iets sneller als 5:00 min/km en geniet met volle teugen.
We komen inmiddels aan in Lauterbrunnen. Het is een drukte van jewelste met supporters die hopen hun vriend(in) oid te zien. Hier gaat straks het grote bergavontuur beginnen. Ik zie de Duitse vrouw met haar kinderen van de camping. Haar man Dirk loopt ook mee (zie verderop). Ineens mijn naam en het zijn onze Engelse overburen van de camping. Zij zijn langer gebleven vanwege de marathon en staan speciaal voor mij in Lauterbrunnen. Halverwege loop ik 01:43:22. Mooi op schema en over dit stuk ben ik dan ook meer dan tevree. De verzorging hier is ook perfect want gelletjes zijn nu ook verkrijgbaar bij de verzorgingspost. We lopen verder het dal in tussen Lauterbrunnen en Stechelberg om na Camping Jungfrau linksaf te gaan. Langs de helikopterplaats en dan weer Lauterbrunnen in.
Dan na 26 km begint het grote klimmen en na enkele dribbelpasjes omhoog besluit ik dan ook meteen te gaan wandelen. Stonden de km bordjes eerst iedere km zoals de naam zegt nu staan ze om de 250 meter.....Boven op de berg is het dan nog rustig......
We zigzaggen langzaam omhoog richting Wengen. Een enkeling komt dribbelend voorbij maar al met al wandelt vrijwel iedereen. Ik zie voor me een loper met een finisher T-shirt van de Zermatt marathon. Hmm...als dit goed bevalt dan misschien iets voor 2013 denk ik bij mezelf. De lopers die om me heen lopen zie ik de komende km's ook nog allemaal omdat we hetzelfde tempo lopen en er niet veel lopers uit de achterhoede naar komen. We zijn klaar met het zigzaggen en hier kunnen we weer hardlopen. Tot een verzorgingspost waar ik even halt houd en een goede hoeveelheid energie en vocht pak. In de bocht is zelfs een massagepost waar veel lopers zitten om behandeld te worden.
Dan het signaal dat we welkom worden geheten in Wengen. In de berm staat een man met een Bern vlag te zwaaien en zegt je hoeveelste loper je bent en ik zit ergens achter in de 900. We komen de hoofdstraat van Wengen binnen. De supporters staan hier rijendik en het is hier dan echt een kippenvelmoment. Even wat draaien en keren en dan hup de bergen in op naar Kleine Scheidegg. Nog 10 km en de medailles hangen op ons te wachten.
Hier is het grote wandelen dan ook begonnen. Je weet precies war je bent want iedere 250 meter staat een km bordje. Het gaat best lekker en ik kan dan ook goed doorstappen. Bij ca. 33 km komt de Nederlandse man van eerder me inhalen. Hij loopt nog prima maar vertelde me dan ook dat ie al meer ervaring in de bergen heeft. Ik raak aan de praat met een Nederlandse man uit Beilen. Hij was hier ook al eens eerder en liep toen ook veel harder. Zijn conditie was toen beter. Bij de verzorgingspost houd ik even halt en neem een lekkere beker cola. Op mijn gemakkie drink ik deze leeg en geniet van het machtige natuurschoon om me heen. Daar gaan we weer. Bij de volgende post laten veel lopers zich inspuiten en masseren. Dan zigzaggen we naar boven en winnen flink wat hoogte maar plots moeten we weer naar beneden. Ik verwacht dat ik hier ergens bij Wixialp was na 38,3 km en 04:08 uur lopen. Daar staat een skilift met een verzorgingspost. De vrijwilligers (3700 in totaal) zijn hier ook maar mooi te voet geraakt met alle materialen verwacht ik zo. Een diepe buiging voor ze.
Dan begint hier ongeveer de beruchte Morane. Een geitenpad wat je als trailpad kan zien. Ik loop hier achter een Italiaan en die loopt maar te klagen hoe zwaar het is. Het is hier dan ook echt zwaar. We zitten op 2100 meter hoogte en hebben er 40 km opzitten. Ik kan me niet zo goed meer orienteren en denk bij mezelf waar ligt dat Kleine Scheidegg nu.....Dan de hoek om en daar...boven me....een lint van lopers en ze gaan allemaal nog 100 meter hoger richting 2200 meter hoogte. Nee, denk ik bij mezelf maar ik moet er toch aan geloven. Ineens Dirk van de camping (zie eerder) die me inhaalt en hij heeft ook al flink geleden zie ik wel maar zo zal ik er ook wel uitzien. Boven worden we door bijna 10 mensen van de organisatie over het klif geholpen zodat je veilig de bergkam passeert. Daar het 41 km teken en ik schiet helemaal vol. Zie dat ik hier nog 7 minuten heb voor 1200 meter om binnen de 5 uurs grens te blijven en ik ga het halen.
Dan ineens hoor ik Gisella die me aanmoedigt. Ik zie haar niet maar zwaai wel. Zij is weer heel blij dat ze me ziet en ik ook moet ik zeggen. Ik loop de longen uit mijn lijf om de 5 uurs grens te halen maar geniet ook van het laatste stuk.
Dan nog 1 km en het laatste stukkie afdaling breekt aan op naar de ZIEL!! In 4:58:18 kom ik over de finish en ben echt KEIBLIJ. Dirk is er ook en we feliciteren elkaar meteen natuurlijk. Wat een euforie en overwinning.
We krijgen een jubileumsbidon met sportdrank en een medaille. Voor het alcoholvrije bier vind ik de rij te lang. Dan Gisella en Nanouk zoeken en eindelijk zie ik ze weer. Ik vraag aan Gies waar ik mijn rugzak moet halen want ik ben te moe om nog na te denken. Iemand van de organisatie haalt aldaar je chip van je startnummer en in ruil voor de chip krijg je een mooie Jungfrau Marathon rugzak. Echt een heel mooi aandenken.
Zo het grote Jungfrau marathon avontuur zit erop en het was geweldig. Boven op Kleine Scheidegg konden we nog lekker warm douchen en ging ik voor een massage. Vlak voor de massage werd ik misselijk van de geur van de balsam die ze gebruikten. Snel naar een restaurantje en eten. Lekker groente soepje en een cola genomen en gekletst met Zwitserse lopers en bijgekletst met Gies. Zij is echt heel trots op me. Ik bel ook mijn moeder om te vertellen dat alles goed met me is. Het is een druktste van jewelste bij de treinen en zo kunnen we met Nanouk niet terug naar Interlaken. We nemen nog lekker een zakkie chips, cola en pasta. Van dit soort eten en snoep kun je lekker herstellen.
Sommige mensen willen perse met de trein mee en proppen zich naar binnen. Rond 17:00 uur wordt het wat rustiger en kunnen we met een extra trein mee. Ik vind het allemaal best en ben nu toch wel moe. 1 1/2 uur later zijn we terug op de camping en onze Engelse overburen komen me felicteren en de eerste tijd gaat het alleen maar over het avontuur. Goed dat ik al gegeten en gedouched heb.
Ik kan jullie verzekeren dat dit onvergetelijk is en...naar meer smaakt dus wellicht ga ik in 2013 wel weer iets moois doen: Zermatt...La Roche en Ardenne... We zullen zien!
Sportieve groet en laat dit verhaal een inspiratie voor je zijn!
Corné
woensdag 20 juni 2012
17-juni-2012 : 28ste Halve marathon Gennep, 5.3 km
17 juni vaderdag was het in Gennep tijd voor de 28ste editie van de halve marathon en aanverwante afstanden. In 2010 liep ik hier 5 km en in 2011 10 km. Dit jaar een parcoursaanpassing zodat er voor de diverse afstanden 1, 2 en 4 ronden gelopen moest worden en werden de 5 een 5.3 en de 10 en 10.5 km. De halve marathon bleek ongeveer te kloppen.
Omdat ik niet echt getraind was voor een goede halve marathon besloot ik na een 10 km in Groesbeek deze keer voor de 5,3 km te gaan. Er stonden om 11:00 uur zo'n 58 deelnemers aan de start tesamen met de lopers voor de 10,5 km. Ook dit jaar waren er wat problemen met de matten en startten we net iets later. Ik kom vreemdgenoeg op kop te lopen en zo gaan we de eerste bocht door. De snelle mannen (2) op de langere afstand halen me in alsmede een snelle loper die de 5 km doet. We hebben het begin van het parcours wind mee naar Ottersum dus is het heerlijk lopen. De eerste km gaat dan ook in 3:40 minuten.
Dan komen we aan in Ottersum en moeten we wat draaien en keren. Das nooit makkelijk maar het tempo blijft er lekker inzitten. De twee koplopers lopen verder uit, maar samen met Evert en Pim hebben we een mooi groepje. Tussen ons in loopt nog Rob Wouters van Cifla die derde zal worden op de 10,5 km. De tweede km gaat in 3:39 minuten dus we hebben zelfs wat versneld. Dan moeten we rechtsaf en krijg ik het zwaarder. Pim en Evert slaan een gaatje en ik kan net niet aanpinken. De koploper op de 5 km heeft inmiddels moeten lossen vooraan en begint achterom te kijken. We lopen nu tegen de wind in en het wordt er niet makkelijker op. Derde km in 3:50 minuten en we zijn weer in Gennep aanbeland. Hier moeten we een vreemdsoortig lusje doen door een wijkje heen tussen de geparkeerde auto's door.
We liggen allemaal vlak bij elkaar en alles is mogelijk. Bij 4 km (3:46 minuten) haal ik ook Rob bij en begint het gaatje met de voorsten te slinken. De eerste drie komen bij elkaar en ik blijf maar inlopen en verder stuk te zitten. We moeten dan een paar honderd meter onverhard lopen waar veel plassen liggen en het is nu echt vechten tegen de elementen en mezelf. Ik kom tot vlakbij de heren voor me bij het 5 km punt maar dan begint het versnellen op naar de finish. We finishen met 4 man in 7 seconden van elkaar en ik kom 2 seconden tekort op Evert om 3e te worden. Wel een heel mooie tijd gelopen met een gemiddelde km tijd van 3:45 minuten en een eindtijd van 20:14 minuten en een vierde plaats. De laatste km ging in 3:52 minuten en dat zal wel met het onverharde en de vermoeidheid te maken hebben. De afstand volgens de Garmin was 5,41 km en dat heeft de organisatie van meer lopers doorgekregen. De tussentijd op de 5 km was 18:49 minuten mijn tweede tijd ooit.
Tevreden keer ik huiswaarts want ik heb dit jaar al drie keer onder de 19 minuten gelopen. De eerste helft van het hardloopjaar 2012 heeft mooie tijden en PR's gebracht. 2 maal een verbetering van PR op zowel 10 als 21,1 km en een verbetering van mijn 5 km PR en eindelijk onder 19 minuten (18:44 minuten). Dat belooft wat (hopelijk) voor het najaar. Ga eerst de Jungfrau marathon voorbereiden en lopen en daarna weer aan de slag met wedstrijdjes in de regio.
Geniet van de zomer allemaal!
Sportieve groet,
Corné
Omdat ik niet echt getraind was voor een goede halve marathon besloot ik na een 10 km in Groesbeek deze keer voor de 5,3 km te gaan. Er stonden om 11:00 uur zo'n 58 deelnemers aan de start tesamen met de lopers voor de 10,5 km. Ook dit jaar waren er wat problemen met de matten en startten we net iets later. Ik kom vreemdgenoeg op kop te lopen en zo gaan we de eerste bocht door. De snelle mannen (2) op de langere afstand halen me in alsmede een snelle loper die de 5 km doet. We hebben het begin van het parcours wind mee naar Ottersum dus is het heerlijk lopen. De eerste km gaat dan ook in 3:40 minuten.
Dan komen we aan in Ottersum en moeten we wat draaien en keren. Das nooit makkelijk maar het tempo blijft er lekker inzitten. De twee koplopers lopen verder uit, maar samen met Evert en Pim hebben we een mooi groepje. Tussen ons in loopt nog Rob Wouters van Cifla die derde zal worden op de 10,5 km. De tweede km gaat in 3:39 minuten dus we hebben zelfs wat versneld. Dan moeten we rechtsaf en krijg ik het zwaarder. Pim en Evert slaan een gaatje en ik kan net niet aanpinken. De koploper op de 5 km heeft inmiddels moeten lossen vooraan en begint achterom te kijken. We lopen nu tegen de wind in en het wordt er niet makkelijker op. Derde km in 3:50 minuten en we zijn weer in Gennep aanbeland. Hier moeten we een vreemdsoortig lusje doen door een wijkje heen tussen de geparkeerde auto's door.
We liggen allemaal vlak bij elkaar en alles is mogelijk. Bij 4 km (3:46 minuten) haal ik ook Rob bij en begint het gaatje met de voorsten te slinken. De eerste drie komen bij elkaar en ik blijf maar inlopen en verder stuk te zitten. We moeten dan een paar honderd meter onverhard lopen waar veel plassen liggen en het is nu echt vechten tegen de elementen en mezelf. Ik kom tot vlakbij de heren voor me bij het 5 km punt maar dan begint het versnellen op naar de finish. We finishen met 4 man in 7 seconden van elkaar en ik kom 2 seconden tekort op Evert om 3e te worden. Wel een heel mooie tijd gelopen met een gemiddelde km tijd van 3:45 minuten en een eindtijd van 20:14 minuten en een vierde plaats. De laatste km ging in 3:52 minuten en dat zal wel met het onverharde en de vermoeidheid te maken hebben. De afstand volgens de Garmin was 5,41 km en dat heeft de organisatie van meer lopers doorgekregen. De tussentijd op de 5 km was 18:49 minuten mijn tweede tijd ooit.
Tevreden keer ik huiswaarts want ik heb dit jaar al drie keer onder de 19 minuten gelopen. De eerste helft van het hardloopjaar 2012 heeft mooie tijden en PR's gebracht. 2 maal een verbetering van PR op zowel 10 als 21,1 km en een verbetering van mijn 5 km PR en eindelijk onder 19 minuten (18:44 minuten). Dat belooft wat (hopelijk) voor het najaar. Ga eerst de Jungfrau marathon voorbereiden en lopen en daarna weer aan de slag met wedstrijdjes in de regio.
Geniet van de zomer allemaal!
Sportieve groet,
Corné
zondag 3 juni 2012
03-juni-2012: 13de Zwitserloot Dak Run Groesbeek, 10 km
Zit je op zaterdagavond lekker te BBQ'en op je nieuwe terras met zon en zo'n 18 graden....zondagochtend regen, regen, regen en een graad of 8-9. Het is vandaag net zo 'warm' als eerste kerstdag 2011. Soms is het ongelofelijk. De echte die-hards komen toch naar Groesbeek voor de 13de Zwitserloot Dak Run. De start van mijn 10 km zal om 13:00 uur zijn dus de ochtend ruim de tijd om lekker rustig aan te doen en naar het evenement toe te leven. 10:30 uur even startnummer ophalen en ik krijg er een functioneel zwart t-shirt bij omdat ik me vroeg heb ingeschreven.
Om 12:00 uur loop ik onze straat naar beneden om naar de start en het verloop van de 5 km te gaan kijken. Het regent dus ik heb een pluutje mee. Veel bekenden en minder bekenden aan de start en de loopomstandigheden lijken ideaal. Het zijn twee rondjes door het centrum van Groesbeek en Ruud Nefkens wint met overmacht. Een minuut of 20 na de start ga ik snel weer terug naar huis om de loopkleertjes aan te trekken en in te lopen.
Zaterdag was het open dag op het werk dus heb ik niet gelopen. Ik merk dat ik totaal geen moeie benen heb en het lopen gaat dan ook heerlijk. Ik maak een rondje van 2,5 km en ga dan weer naar huis om mijn wedstrijdkleren aan te trekken en mijn benen in te smeren met olie (het regent nog steeds).
Om 13:00 uur dan de start. Er wordt echt meteen vandoor geknald door een aantal lopers vooral de heuvel af het centrum in. Ik heb ook een lekker tempo te pakken en daar is het eerste heuveltje voordat we rechtsaf de van Nispenstraat in gaan. Bij de waterpost staan nu vrijwilligers die halverwege de straat gaan staan met de bekertjes. Een enorme verbetering.
In de van Nispenstraat hebben we wind tegen, dan rechts en rechts de Hoflaan in. Hier hebben we wind mee en krijg je het al snel enorm warm. Ik kijk eens om me heen en Jan Poelen loopt bij me. Ik zie dat we na 1300 meter 3:38 min/km gemiddeld lopen dus ik gebaar dat we vanaf hier wel wat rustiger aan mogen gaan doen. De eerste passage door het dorp en dan klimmen zo'n 600 meter met soms een vlak stukje maar vooral doorbijten. De eerste keer gaat het prima en dan mogen we aan de tweede ronde van 4 gaan beginnen. Ik loop echt prima en kan het tempo mooi volgen. De eerste 5 km gaan in 18 minuten en 53 seconden. Samen met Peter Huls die ik vlak op de rug zie haal ik bovenaan de klim Maarten Meeuwsen bij. Vanaf hier gaat Peter uitlopen maar we komen dichter bij de eerste dame.
Achter zie ik dat Dieuwertje Poort de tweede dame me weer een beetje in aan het halen is in ronde 3. Ik blijf echter stug volhouden maar zie dat langzaam iedere klim mijn gemiddelde km tijd een beetje toeneemt. Deze voelt dan ook iedere ronde zwaarder. Dan alweer de laatste ronde en in de van Nispenstraat haalt Jan van Ommen me bij. Das lekker want ik kan aanklampen en mijn tempo weer verhogen. Dat duurt echter niet lang en in het dorp haalt ook de tweede dame me weer bij. Hier kan ik wel bijblijven en we klimmen samen omhoog totdat de afdaling begint. Hier kan zij meer versnellen dan ik en dan het laatste rechte stuk alweer. In 38:39 minuten kom ik dolblij over de finish. Net als 3 jaar terug iets meer meters op de teller (150 om precies te zijn).
Ik loop alweer een PR en mijn tijd uit Bemmel heeft een maandje gestaan en is nu weer gesneuveld. Velen hebben lekker gelopen en ook mooie tijden. Nagenietend ga ik naar huis, douchen om 's middags nog even naar de Galarun te kijken. Jammer dat het de hele dag regende en er dus uiteindelijk ook weinig publiek was. Het was echter wel goed voor de loopprestaties.
In 2013 de 14de editie!
Sportieve groet,
Corné
Om 12:00 uur loop ik onze straat naar beneden om naar de start en het verloop van de 5 km te gaan kijken. Het regent dus ik heb een pluutje mee. Veel bekenden en minder bekenden aan de start en de loopomstandigheden lijken ideaal. Het zijn twee rondjes door het centrum van Groesbeek en Ruud Nefkens wint met overmacht. Een minuut of 20 na de start ga ik snel weer terug naar huis om de loopkleertjes aan te trekken en in te lopen.
Zaterdag was het open dag op het werk dus heb ik niet gelopen. Ik merk dat ik totaal geen moeie benen heb en het lopen gaat dan ook heerlijk. Ik maak een rondje van 2,5 km en ga dan weer naar huis om mijn wedstrijdkleren aan te trekken en mijn benen in te smeren met olie (het regent nog steeds).
Om 13:00 uur dan de start. Er wordt echt meteen vandoor geknald door een aantal lopers vooral de heuvel af het centrum in. Ik heb ook een lekker tempo te pakken en daar is het eerste heuveltje voordat we rechtsaf de van Nispenstraat in gaan. Bij de waterpost staan nu vrijwilligers die halverwege de straat gaan staan met de bekertjes. Een enorme verbetering.
In de van Nispenstraat hebben we wind tegen, dan rechts en rechts de Hoflaan in. Hier hebben we wind mee en krijg je het al snel enorm warm. Ik kijk eens om me heen en Jan Poelen loopt bij me. Ik zie dat we na 1300 meter 3:38 min/km gemiddeld lopen dus ik gebaar dat we vanaf hier wel wat rustiger aan mogen gaan doen. De eerste passage door het dorp en dan klimmen zo'n 600 meter met soms een vlak stukje maar vooral doorbijten. De eerste keer gaat het prima en dan mogen we aan de tweede ronde van 4 gaan beginnen. Ik loop echt prima en kan het tempo mooi volgen. De eerste 5 km gaan in 18 minuten en 53 seconden. Samen met Peter Huls die ik vlak op de rug zie haal ik bovenaan de klim Maarten Meeuwsen bij. Vanaf hier gaat Peter uitlopen maar we komen dichter bij de eerste dame.
Achter zie ik dat Dieuwertje Poort de tweede dame me weer een beetje in aan het halen is in ronde 3. Ik blijf echter stug volhouden maar zie dat langzaam iedere klim mijn gemiddelde km tijd een beetje toeneemt. Deze voelt dan ook iedere ronde zwaarder. Dan alweer de laatste ronde en in de van Nispenstraat haalt Jan van Ommen me bij. Das lekker want ik kan aanklampen en mijn tempo weer verhogen. Dat duurt echter niet lang en in het dorp haalt ook de tweede dame me weer bij. Hier kan ik wel bijblijven en we klimmen samen omhoog totdat de afdaling begint. Hier kan zij meer versnellen dan ik en dan het laatste rechte stuk alweer. In 38:39 minuten kom ik dolblij over de finish. Net als 3 jaar terug iets meer meters op de teller (150 om precies te zijn).
Ik loop alweer een PR en mijn tijd uit Bemmel heeft een maandje gestaan en is nu weer gesneuveld. Velen hebben lekker gelopen en ook mooie tijden. Nagenietend ga ik naar huis, douchen om 's middags nog even naar de Galarun te kijken. Jammer dat het de hele dag regende en er dus uiteindelijk ook weinig publiek was. Het was echter wel goed voor de loopprestaties.
In 2013 de 14de editie!
Sportieve groet,
Corné
Abonneren op:
Posts (Atom)